NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Ψυχολογία, Μαμά&Παιδί, Αρετουσάριστες Αλήθειες, Υγεία, Εκπαίδευση, Μαγειρική
Σχετικά Άρθρα
Αν η Ελλάδα είχε κυβερνήτες να μοιάζουν στο ελάχιστο στον Λεωνίδα με το «μολών λαβέ», στον Παλαιολόγο, ο οποίος όταν ο Μωάμεθ, ο μετέπειτα πορθητής της Κωνσταντινούπολης, του ζήτησε να πάρει ό,τι θέλει από τα υπάρχοντά του και τους δικούς του ανθρώπους και να φύγει ανενόχλητος, αρκεί να του παραδώσει την Πόλη, τότε ο γενναίος Αυτοκράτωρ απάντησε, «το να σου παραδώσω την πόλη δεν είναι δικό μου δικαίωμα, ούτε κανενός άλλου κατοίκου της. Όλοι έχουμε επιλέξει να πεθάνουμε, χωρίς να υπολογίζουμε τη ζωή μας». Το 1821 οι Έλληνες φώναξαν «ελευθερία ή θάνατος» και το 1940 είπαν το ηρωικό ΟΧΙ.
Από το σταθμό αυτό της ιστορίας μας και μετά, άρχισαν οι όλο και περισσότερες υποχωρήσεις και φθάσαμε σήμερα στο όσο κι όσο ξεπούλημα της Ελλάδας. Θα συζητούσε κανένας από τους προαναφερόμενους για την παράδοση του ονόματος της Μακεδονίας σε ένα κράτος που δεν έχει καμία σχέση με τους Μακεδόνες και καπηλεύεται τα ιερά σύμβολα της φυλής μας; Σίγουρα ΟΧΙ!
Γιατί δεν απαντάμε στον Ερντογάν με μια γενναία αύξηση φόρου στα, κατά μεγάλο ποσοστό, εισαγόμενα προϊόντα από την Τουρκία να του κοπεί ο βήχας;
Γιατί αφήνουμε τον Αλβανό Πρόεδρο να λέει ότι ανιστόρητο θέλει και του διαφεύγει ότι ίσως να μην υπήρχε σαν κράτος εάν δεν έχυναν ποταμούς αίματος οι ήρωες μας το 1940 στα βουνά της Βορείου Ηπείρου και ζητάει και τα ρέστα;
Αλλά καλά μας κάνουν, αφού εμείς δεν φέρνουμε αντίρρηση σε τίποτα και λέμε «ναι σε όλα»..
Καταλάβατε γιατί δεν υπάρχουν σήμερα ούτε Λεωνιδες, ούτε Παλαιολόγοι, ούτε Κολοκοτρώνηδες, ούτε ήρωες, μήτε πατριώτες; Πού να βρεθούν αγαπητοί μου σήμερα οι 300 του Λεωνίδα, που όταν μαζεύονται στις πλατείες και διαδηλώνουν χιλιάδες πολίτες, μόλις πέσει η πρώτη ροπαλιά από τα ΜΑΤ σκορπίζουν ξεχνώντας τους όρκους περί σκληρού αγώνα..;
Πού να βρεθούν οι αγωνιστές του 1821, αφού ο αγώνας κατάντησε να κατευθύνεται από τα κόμματα και τα όργανά τους;
Ποιοί θα πουν τα μεγάλα «ΟΧΙ», ο Πρωθυπουργός που του έβαλαν οι Σκοπιανοί το τυράκι και τσίμπησε, γιατί όταν έπρεπε να μάθει ιστορία ήταν απασχολημένος με το δεκαπενταμελές του σχολείου;
Πάντως, οι εκάστοτε κυβερνώντες κοιμούνται ήσυχοι γιατί αυτοί που θα μπορούσαν να γίνουν οι σύγχρονοι 300 του Λεωνίδα, φρόντισαν από χρόνια πριν, να βρίσκονται στις παραλίες, στα ακριβά θέρετρα και στις καφετέριες, ώστε ανενόχλητοι σήμερα και σαν σύγχρονοι εφιάλτες να προδίδουν την Πατρίδα που με ποταμούς αίματος μας παρέδωσαν οι ήρωες των αγώνων για την ελευθερία.
Νομίζω πως ήρθε επιτέλους η στιγμή να ασχοληθούμε λίγο με την ιστορία μας για να καταλάβουμε τί σημαίνει Μακεδονία, Βόρειος Ήπειρος, Θράκη , Αιγαίο , Κύπρος και όλη η Ελλάδα που πωλείται όσο και όσο και εμείς……..
Γιατί να είμαστε σίγουροι πως αν ξανασκλαβωθούμε δεν θα αφήσουν δείγμα Έλληνα
για να γράψει την επόμενη ένδοξη σελίδα στην Ιστορία.
Ας αφυπνιστούμε, λοιπόν, πριν να είναι αργά!
Συντάκτης: Παναγιώτης Αβραμόπουλος
