Είναι γνωστό, πως γκρίνια και γυναίκα είναι δύο λέξεις που πάνε μαζί. Το καταλαβαίνεις ήδη από την παιδική ηλικία των κοριτσιών. Δεν το συνειδητοποιείς εκείνη τη στιγμή αλλά όταν μεγαλώσεις θα δεις πως είχε γίνει κατάλληλη εκπαίδευση, γι΄αυτό που θα επακολουθήσει όταν θα έρθει η ώρα να φτιάξεις το δικό σου σπιτικό.
Στην παιδική, εφηβική ηλικία αλλά και μέχρι να φύγεις από το πατρικό σπίτι, θα έχεις συχνά πυκνά στα αυτιά σου τη γκρίνια της μητέρας, επειδή:
- «Δεν έφτιαξες το δωμάτιο σου»,
- «δεν τρως το φαγητό που έφτιαξε» και
- «δεν ακούς τις συμβουλές της.»
Θα θυμάσαι που όταν πήγαινες μικρός, να παίξεις σου έλεγε:
- «πρόσεχε, μην κάνεις σαν τρελό»,
- «κανόνισε να χτυπήσεις, θα τις φας»,
- «θα πεθάνω και να δω τι θα κάνεις μετά».
Αυτή είναι η γκρίνια, όμως, είναι η προστατευτική και κρύβει την αγάπης της μάνας που έχει και τα παράπονα της καθώς σκίζεται να μας μεγαλώσει.
Μετά έρχεται η γκρίνια από τις πρώτες σχέσεις. Θα πεις πολλές φορές τί ήθελα κι έμπλεξα, αφού με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένη. Θα σου λέει πως,
- την παραμελείς, γιατί πηγαίνεις και με τους κολλητούς σου για καφέ,
- την «πνίγεις» (όταν της δίνεις παραπάνω σημασία),
- την απατάς με την «άσχημη» που σε χαιρέτησε εγκάρδια στον δρόμο (μόνο άσχημη δεν ήταν κ.ά.).
Και μετά έρχεται ο γάμος.
Φίλε μου, την έκατσες. Κάπου εδώ αρχίζει το πραγματικό μαρτύριο. Από τον άγγελο που πίστευες πως παντρεύτηκες, μέρα με τη μέρα μεταμορφώνεται στο δαίμονα σου. Ολημερίς και ολονυχτίς γκρίνια.
- Στην κουζίνα,
- στο σαλόνι,
- στην τραπεζαρία,
- στο κρεβάτι,
- όταν είστε έξω μόνοι σας (καθώς με κόσμο δεν κάνει τέτοιες κατινιές).
Γκρίνια ακατάπαυστη, δικαιολογημένη, όπως ότι δεν την βοηθάς με τις δουλειές (καλά σου λέει κι΄εσένα), άλλες φορές αδικαιολόγητη, επειδή μπορεί να θυμήθηκε κάτι που μπορεί να είχε συμβεί στα πρώτα χρόνια της σχέσης σας και αποφάσισε να το πληρώσεις εκείνη τη στιγμή. Συμβουλή! Μην διανοηθείς και της μιλήσεις εκείνη τη στιγμή!
Μην τολμήσεις να μιλήσεις, αν θες να γλυτώσεις την εισαγωγή στο νοσοκομείο.
Θα προσπαθήσεις να πεις μία κουβέντα και θα προστεθούν 2 ώρες επιπλέον γκρίνια. Κάνε ότι ακούς κι απλά άφησέ τη να τα βγάλει από μέσα της, άλλωστε αυτό θέλει, μόνο να την ακούσεις!
Γκρινιάρες, όμως, ή μη, πάντα θα τις αγαπάμε κι΄εδώ που τα λέμε,
ακόμα και η γκρίνια σε φυσιολογικά πλαίσια πάντα,
είναι κάτι που μας αρέσει,
κι ας μην το παραδεχόμαστε.
Σύνταξη: Γιάννης Παπαδόπουλος