Να ευχαριστιέσαι με το τίποτα, αλλά όχι με το καθόλου.

Σχετικά Άρθρα

Ένα κορίτσι αποδρά από την κλειτοριδεκτομή – Αποφασίζει να ξεφύγει από τη σκληρή μοίρα του

27 Νοεμβρίου 2024

Ποιοι άνθρωποι αυτοθυσιάστηκαν για το καλό και ποιοι για το κακό μας;

26 Αυγούστου 2024

Ο σεβασμός προς τους άλλους είναι ένδειξη αυτοσεβασμού

22 Απριλίου 2024

Να χαίρεσαι με τα απλά πράγματα, να εκτιμάς όσα έχεις τούτη τη στιγμή και να μην τα παρατάς στην πρώτη δυσκολία.

Είσαι άνθρωπος, αυτό μην το ξεχνάς!

Ο άνθρωπος είναι τρωτός, δεν έχει υπερδυνάμεις, γι’ αυτό και δεν βρίσκεται διαρκώς σε μια ευφορία, αλλά λυγίζει μπροστά σε αυτό που δεν μπορεί να ελέγξει με τις δυνάμεις του. Λυγίζει γιατί πρώτον τσακίζεται ο εγωισμός του μιας και συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να τα ελέγχει όλα μόνος του και δεύτερον γιατί νιώθει ξαφνικά αδύναμος.

Να ευχαριστιέσαι με το τίποτα, από μια μπάλα παγωτό, από ένα χαμόγελο ενός περαστικού, από μια βαθιά εισπνοή, αλλά να μην συμβιβάζεσαι με το καθόλου. 

Το τίποτα από το καθόλου είναι ένα τσιγάρο δρόμος. Δεν απέχει, δηλαδή, πολύ να πέσεις από τους 0 βαθμούς Κελσίου στους -1. Και η διαφορά αυτού του ενός βαθμού είναι μεγάλη για τους αισθητήρες του ανθρώπινου σώματος.

Κάπως έτσι λειτουργεί και η καθημερινή πάλη με τις σκέψεις, με την ευχαρίστηση και την αχαριστία. Σήμερα, δύσκολα ευχαριστιέται κανείς με τις απλές στιγμές της καθημερινότητας κι αυτό γιατί λίγοι είναι εκείνοι που πρωταγωνιστούν στη ζωή τους και δεν είναι κομπάρσοι.

Κυνηγώντας το πολύ χάνεις το λίγο, δηλαδή την ουσία και η επόμενη στάση βρίσκεται στο καθόλου. Κι όταν πιάνεις πάτο σκέφτεσαι πού ήσουν και που έφτασες και εκτιμάς λίγο παραπάνω τη ζωή. Αν όμως γλιστρήσεις από τον πάτο και πας παρακάτω τότε θολώνεις, γιατί δεν βλέπεις πλέον το φως..σε εμποδίζει το έδαφος να δεις την επιφάνεια.

Και μιας που βρέθηκες στο καθόλου σκέφτηκες να εκτιμήσεις όσα είχες πριν στο τίποτα. Οξύμωρο, αλλά είναι η ωμή πραγματικότητα. Δεν αντέχεται εύκολα το χάος που βρίσκεται κάτω από το έδαφος. Συμβιβάζεσαι, όμως, γιατί η ανηφόρα είναι μεγάλη και η κλίση της μοιάζει με τσουλήθρα.

Όσοι τόλμησαν να την ανέβουν καρτερικά και με πίστη ότι θα τα καταφέρουν μπόρεσαν να αγγίξουν το τίποτα και να νιώσουν ευτυχισμένοι. Όσοι, όμως, τόλμησαν να την ανέβουν με έπαρση και νεύρα, φτάνοντας κοντά στο σημείο 0, τους τσούλησε η ίδια η ζωή προς τα κατώτερα στρώματα της γης, τα πιο δύσβατα και πιο σκοτεινά.

Εδώ είναι ο παράδεισος, εδώ και η κόλαση.

Εσύ πού προτιμάς να ζεις;

 

Σύνταξη: Νάνσυ Αβραμοπούλου