
Τους γνώρισες τυχαία και τους έβαλες στην καρδιά σου.
Οι τυχαίες γνωριμίες, βγάζουν τους καλύτερους φίλους. Τους αγάπησες από την πρώτη στιγμή, ένιωσες ότι βρήκες τον φίλο, που θα είναι δίπλα σου μια ολόκληρη ζωή. Έδωσες, αγάπη, αγνά συναισθήματα και απόλυτη εμπιστοσύνη. Τον θεώρησες καλό φίλο και του άνοιξες την ψυχή σου. Ένιωσες ότι γνωριζόσασταν χρόνια. Ήταν κάτι σαν δώρο Θεού. Τα προβλήματά του, γινόντουσαν και δικά σου. Όμως και στη χαρά που ένιωθε ήσουν πάντα εκεί γι’ αυτόν.
Το τέλος μιας φιλίας πονάει πιο πολύ και από έναν χωρισμό.
Πάντα οι φίλοι σου είναι σημαντικότεροι και από το άλλο σου μισό. Όταν χάσεις έναν φίλο, θα νιώσεις ότι έχασες ένα σπουδαίο κομμάτι του εαυτού σου. Η φιλία θέλει ξεκάθαρους ανθρώπους και αληθινούς. Έτσι, αντέχει στον χρόνο και στις δυσκολίες της καθημερινότητας. Ο φίλος σου, θα σε στηρίξει σε έναν χωρισμό, αλλά θα χαρεί και στο ξεκίνημα μιας σχέσης σου. Με την βοήθεια του φίλου, θα ξεπεράσεις πολλά εμπόδια και θα βρεις τον χαμένο σου εαυτό.
Όταν, όμως, η φιλία φτάσει στο τέλος της, κανείς δεν μπορεί να σε βοηθήσει. Πονάς και θλίβεσαι, γιατί έχασες έναν άνθρωπο που τον θεωρούσες οικογένειά σου. Έναν άνθρωπο, που έλεγες τον καημό σου. Αλλά και τον φίλο εκείνο, που γελούσατε και δίνατε χρώμα στην καθημερινότητά σας.
Για εκείνον τον φίλο θα είσαι πάντα εδώ.
Ότι και να συμβεί, όσα χρόνια και αν περάσουν, πάντοτε θα τον θυμάσαι με αγάπη. Αυτό το άτομο θα το σκέφτεσαι και θα το έχεις στο μυαλό και στην καρδιά σου. Θα θέλεις να μαθαίνεις νέα του, όσο μακριά κι αν είστε. Ακόμα και εάν χάσεις τα ίχνη του, στο μυαλό σου θα περνάει η εικόνα του, σαν μια γλυκιά ανάμνηση.
Ο νους δεν θα σκέφτεται πάντα μια παλιά σου σχέση. Σε έναν παλιό φίλο, όμως, θα επιστρέφει πάντοτε. Όταν σε χρειαστεί, εσύ θα τρέξεις σαν να μην πέρασε μια μέρα. Θα έχεις την ανάγκη να του εξιστορήσεις, όσες στιγμές από την ζωή σου έχει χάσει.
«Οι φίλοι μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Όταν χάσουμε τους φίλους μας χάνουμε ένα κομμάτι του εαυτού μας!»
Σύνταξη & Επιμέλεια: Χαρά Παναγιωτακοπούλου
Follow & Like: Nancy’s Blog