Ήθελα δεν ήθελα έκανα τις παρακάτω σκέψεις που πιστεύω ότι βασανίζουν το μυαλό και παρά πολλών άλλων συνανθρώπων μας. Εάν όλοι οι συμμετέχοντες σε όλους αυτούς τους χλιδάτους γάμους και στα πανάκριβα ρεβεγιόν, όπως επίσης, στα συμπόσια και πλήθος άλλων πανάκριβων εκδηλώσεων που συμβαίνουν συχνά στην λεγόμενη υψηλή κοινωνία, έκαναν τα μισά έξοδα από αυτά που φαίνονται στις φωτογραφίες, θα σώζονταν πολλές ψυχές αθώων ανθρώπων.
Δεν υπάρχει καθόλου ανθρωπιά;
Η απορία μου εδώ και πολλά χρόνια είναι πως αυτοί όλοι που σκορπούν τον πλούτο χωρίς μέτρο δεν έχουν αντικρίσει το βλέμμα αυτών των δύστυχων; Κυρίως το βλέμμα των παιδιών που μπορεί να λυγίσει και τον πιο σκληρό άνθρωπο στη γη;
Όλες αυτές οι κυρίες της υψηλής κοινωνίας ας είχαν λίγη ευαισθησία.
Όλες οι μεγαλοκυρίες με τα πανάκριβα συνολάκια, τις πανάκριβες κομμώσεις, τις πανάκριβες τσάντες και κοσμήματα δεν έχουν ακούσει ποτέ το «Μακάριοι οι ελεήμονες του Χριστού;» Δεν τις αγγίζει η αγωνία αυτών των μητέρων που χάνουν το παιδί τους για ένα ποτήρι γάλα;
Μόνο να κοιτάξεις την δυστυχία μέσα από αυτά τα μάτια.
Εσύ κύριε με τα πανάκριβα κοστούμια, τα υπερπολυτελή αυτοκίνητα, τα ιδιωτικά αεροπλάνα, τα πανάκριβα ταξίδια και τις διαμονές στις πανάκριβες σουίτες ανά τον κόσμο, γιατί δεν παίρνεις το ιδιωτικό σου αεροπλάνο να επισκεφτείς μια φορά το δυστυχισμένο αυτό κόσμο; Όχι για να τους προσφέρεις κάτι, αλλά να σε κοιτάξουν με αυτό το απελπισμένο βλέμμα. Τότε ίσως κατανοήσεις την παραβολή του «άφρονος πλουσίου του Ευαγγελίου». Με αυτόν τον τρόπο να βγουν οι αχινοί και τα καβούρια που έχουν οι τσέπες σου, για να βάζεις άφοβα μέσα το χέρι της ελεημοσύνης.
Γιατί τόσες σπατάλες;
Ας έλθουμε και στα παρακάτω στρώματα της κοινωνίας μήπως κατηγορηθούμε για εμπάθεια έναντι των πλουσίων. Οι σπατάλες και σε αυτό το κομμάτι της κοινωνίας είναι παρά πολλές και απλώς διαφέρουν ποιοτικά και ποσοτικά από αυτές της λεγόμενης «υψηλής κοινωνίας.»
Αν οι κάδοι απορριμμάτων είχαν στόμα να μιλήσουν θα σου έλεγαν:
- «Γιατί άνθρωπε μου πετάς τόσα φαγητά και ψωμιά που μπορούν να ανακουφίσουν την πείνα τόσων συνανθρώπων μας;»
- «Γιατί με γεμίζεις με τόσα ακριβά ρούχα και παπούτσια που μπορούν να ντύσουν αρκετούς φτωχούς γύρω μας;»
- «Γιατί πετάς συσκευές που λειτουργούν και υποκύπτεις αμέσως στον πειρασμό να αποκτήσεις την νέα τεχνολογία»
Η μεγαλομανία μας έχει καταστρέψει.
Γιατί μας πιάνει η μεγαλομανία και προσπαθούμε να αποκτήσουμε πολυτελή αυτοκίνητα και σπίτια πέραν των δυνατοτήτων μας; Υποθηκεύοντας το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας και προκαλώντας την κοινωνία με την προσπάθειά μας για νεοπλουτισμό;
Όπως καταλαβαίνετε η προτροπή: «Ο έχων δύο χιτώνας πρέπει να δίνει τον έναν σε αυτόν που δεν έχει», δεν απευθύνεται μόνο στην υψηλή κοινωνία, αλλά σε όλα τα στρώματα και τις τάξεις της. Μη νομίζετε ότι είναι δύσκολο να βρεθούμε κάποια στιγμή στη θέση αυτών των δύστυχων συνανθρώπων μας της Αφρικής. Αν λάβουμε υπόψιν τις αλλαγές στο κλίμα και τις κατά καιρούς παρατεταμένη ξηρασία που συμβαίνει και στη χώρα μας που είναι πλησίον της Αφρικής.
Ας βάλουμε στη ζωή μας την ευλογημένη συνήθεια της ελεημοσύνης, αν δεν θέλουμε να βρεθούμε κάποια στιγμή στην δυσάρεστη θέση να μη μας δίνουν σημασία οι έχοντες τη δυνατότητα να μας προσφέρουν βοήθεια. Ας σταματήσουμε το μάταιο κυνήγι του πλουτισμού και της καλοπέρασης δίνοντας τον όβολό μας όσο και όπου μπορούμε.
Γεμίστε την καρδιά σας με ελεημοσύνη!
Σύνταξη: Παναγιώτης Αβραμόπουλος
Επιμέλεια: Χαρά Παναγιωτακοπούλου
Follow & Like: Nancy’s Blog & @nancysblogspot