
Παράπονα ότι κανείς δεν καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι αυτό που κάνουν.
Παράπονα ότι κανείς δεν τους το αναγνωρίζει και δεν τους λέει ένα μπράβο. Παράπονα γιατί κανείς δεν καταλαβαίνει τι προσφέρουν. Όχι δεν είναι καταθέσεις ψυχής. Είναι παράπονα. Παράπονα ανούσια τα οποία δεν αφορούν κανέναν. Οι ίδιοι νομίζουν πως είναι κατάθεση ψυχής. Οι ίδιοι νομίζουν πως είναι οι μοναδικοί που κάνουν αυτό το επάγγελμα. Οι ίδιοι είναι που νομίζουν πως κάνουν την πιο δύσκολη δουλειά. Οι ίδιοι πιστεύουν πως ο κόσμος θα έπρεπε να τους λέει μπράβο.
Α, αυτός είναι γιατρός, σώζει ζωές. Α, αυτή είναι νοσηλεύτρια, κάνει τα πάντα για την φροντίδα κατά τη νοσηλεία των ασθενών. Α, αυτός είναι αστυνομικός. Διακινδυνεύει συνεχώς την ζωή του για την ασφάλεια μας. Α, αυτή είναι δασκάλα. Φροντίζει τα παιδιά μας να μορφωθούν και να βγουν άξια στην κοινωνία.
Εγώ θα πω Α, κάνουν αυτό που οφείλουν να κάνουν στην δουλειά που επέλεξαν.
Γιατί θα πρέπει να με ενδιαφέρει εμένα και τον κάθε εμένα για την δουλειά σου; Γιατί να θεωρήσω το επάγγελμα σου λειτούργημα; Όχι, δεν θεωρώ καμία δουλειά λειτούργημα εκτός από τις εθελοντικές. Έγινες γιατρός, νοσηλευτής, δικηγόρος, πυροσβέστης, δάσκαλος ή στρατιωτικός επειδή το ήθελες. Θες γιατί σου άρεσε από μικρός, θες για την σίγουρη δουλειά, για οποιοδήποτε λόγο και αν το ακολούθησες, το ακολούθησες γιατί το ήθελες. Κανείς δεν σου έβαλε το μαχαίρι στο λαιμό.
Οπότε αφού ακολούθησες τη δουλειά αυτή, αναλαμβάνεις και τις δυσκολίες της. Καμία δουλειά δεν είναι εύκολη. Δεν είναι μόνο η δική σου. Και να είναι πιο δύσκολη από άλλες αυτό δεν σημαίνει πως κάποιος πρέπει να σου πει μπράβο και σε ευχαριστώ που κάνεις καλά την δουλειά σου. Επιβάλλεται να το κάνεις. Γιατί έτσι είναι η δουλειά. Ο καθένας μας προσπαθεί να κάνει όσο το δυνατόν καλύτερα την δουλειά του για να συνεχίσει να την έχει.
Διώξε από πάνω σου την έμμονη ιδέα της δουλειάς.
Πραγματικά δεν ενδιαφέρει κανέναν. Και γιατί να τον ενδιαφέρει κιόλας; Τί ενδιαφέρει τον καθέναν πόσο δύσκολη είναι η δικιά μου η δουλειά, τι με ενδιαφέρει εμένα πόσο δύσκολη είναι η δική του.
Αν στο δικό σου μυαλό έχεις πλάσει το επάγγελμα σου ως τοπ σε όλα τα επίπεδα και ο πως ο καθένας θα πρέπει να σε σέβεται και να ευγνωμονεί γι αυτό γελιέσαι. Είναι μόνο στα δικά σου όνειρα.
Μην δείχνεσαι.
Μην αυτοπροβάλεσαι για την δουλειά σου. Αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να είσαι άνθρωπος. Και αυτό πρέπει να κάνεις και στην δουλειά σου. Να κάνεις αυτό που πρέπει, ότι ορίζει το κάθε επάγγελμα. Όλοι μας κάνουμε από ένα επάγγελμα και θα κάνουμε. Κανείς δεν μας χρωστάει ένα ευχαριστώ, κανείς ένα μπράβο. Μόνο το αφεντικό για την αναγνώριση της δουλειάς μας, αν όντως την κάνουμε καλά.
Σύνταξη & Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδόπουλος