Ενδοοικογενειακή βία: Δε θα σου πω φύγε, θα σου πω σκέψου!

Σχετικά Άρθρα

Ένα κορίτσι αποδρά από την κλειτοριδεκτομή – Αποφασίζει να ξεφύγει από τη σκληρή μοίρα του

27 Νοεμβρίου 2024

Ποιοι άνθρωποι αυτοθυσιάστηκαν για το καλό και ποιοι για το κακό μας;

26 Αυγούστου 2024

Ο σεβασμός προς τους άλλους είναι ένδειξη αυτοσεβασμού

22 Απριλίου 2024

Η ενδοοικογενειακή βία, είναι ένα έντονο φαινόμενο της κοινωνίας μας, που δυστυχώς, δεν είναι λίγες οι φορές, που καταλήγει σε έγκλημα.

Υπάρχουν χιλιάδες γυναίκες, οι οποίες, παρόλο που είναι θύματα ενδοοικογενειακής βίας, επιλέγουν τη σιωπή.

Μπορεί προσωπικά, να μη συμφωνώ με αυτή την επιλογή, δεν είμαι όμως εκείνη, που θα κρίνει την απόφαση μίας γυναίκας να παραμείνει κάτω από την ίδια στέγη με τον κακοποιητική της.

Δε θα πω το κλασικό «φύγε» που λένε πολλοί, όταν γνωρίζουν κάποιο θύμα κακοποίησης, διότι το να λες «φύγε» είναι πάρα πολύ εύκολο, το να το κάνει πράξη ένας άνθρωπος, ο οποίος δέχεται και υπομένει στη βία είναι πάρα πολύ δύσκολο.

Δεν είμαι ψυχολόγος και δεν μπορώ να τοποθετηθώ, αναλύοντας τους λόγους, για τους οποίους ένα θύμα επιλέγει, να συνεχίσει να είναι θύμα κακοποίησης.

Μέσα από αυτό το άρθρο, θέλω να απευθυνθώ, σε όλες εκείνες τις γυναίκες που κακοποιούνται και επιλέγουν να μη μιλήσουν, όχι για να τις πω να εγκαταλείψουν το θύτη τους, αυτό εξάλλου είναι μία απόφαση, που μόνο το θύμα μπορεί να πάρει, αλλά για να τις πω, να κάτσουν και να σκεφτούν!

Αγαπημένες μου γυναίκες, εσείς που βιώνετε στο πετσί σας την ενδοοικογενειακή βία, είστε οι μόνες, που ξέρετε τι περνάτε κάθε μέρα. Η αλήθεια είναι, πως δεν έχω υπάρξει θύμα κακοποίησης και με βεβαιότητα σας λέω, πως δεν μπορώ να μπω στη θέση σας. Μπορώ όμως, να τοποθετήσω τον εαυτό μου δίπλα σε έναν άνθρωπο, ο οποίος δε θα με αγαπούσε, δε θα με φρόντιζε, δε θα νοιαζόταν αν γελάω ή αν κλαίω, αν είμαι ευτυχισμένη ή δυστυχισμένη.

Μπορώ να βάλω τον εαυτό μου, δίπλα σε έναν άνθρωπο, που θα ασκούσε λεκτική, ψυχολογική ακόμα και σωματική βία πάνω μου και να πω, πως δε θα το ανεχόμουν για κανένα λόγο. Από το να το πω όμως ή να το σκεφτώ, μέχρι να το ζήσω έχει τεράστια διαφορά.

Εσύ όμως, που το ζεις, σε παρακαλώ κάτσε και σκέψου, μη βιαστείς όμως να σου δώσεις απαντήσεις, ούτε να κρύψεις συναισθήματα που ενδεχομένως νιώσεις, μη θάψεις τίποτα μέσα σου, μην πεις δεν πειράζει, μην προσπαθήσεις να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα. Είμαι σίγουρη, πως βαθιά μέσα σου, γνωρίζεις την αλήθεια, γνωρίζεις, πως δεν πρόκειται να αλλάξει, ξέρεις, πως δε θα είναι η τελευταία φορά που έφαγες ξύλο.

Σκέψου…

• Πόσες φορές έκλαψες;
• Πόσες φορές, προσπάθησες να καλύψεις τα σημάδια και τις μελανιές σου;
• Πόσες νύχτες, δεν μπόρεσες να κοιμηθείς από τον πόνο του κορμιού σου;
• Πόσες φορές φοβήθηκες, την ώρα που άκουγες τα κλειδιά του στην πόρτα;
• Πόσες φορές τον παρακάλεσες να μη σε χτυπάει άλλο, γιατί δεν άντεχες;
• Πόσες φορές τον παρακάλεσες να σταματήσει και δε σταματούσε;
• Πόσες φορές, σου είπε συγγνώμη και το εννοούσε;
• Πόσες φορές, σου είπε πως θα ήταν η τελευταία φορά και φυσικά δεν κράτησε το λόγο του;

Σκέψου όλα τα παραπάνω, δώσε απαντήσεις στον εαυτό σου με απόλυτη ειλικρίνεια και επιπλέον, θα σου πω να σκεφτείς και κάτι άλλο.

Αν έχεις παιδιά, σκέψου τι ακούνε, τι βλέπουν και τι βιώνουν. Αξίζουν να ζουν, έχοντας την ενδοοικογενειακή βία στη ζωή τους;

Ασχέτως αν ασκείται ή όχι βία πάνω στους ίδιους, δεν παύουν να μεγαλώνουν σε ένα περιβάλλον με λάθος πρότυπο για τον όρο οικογένεια, γιατί οικογένεια, σημαίνει αγάπη, φροντίδα, τρυφερότητα, ασφάλεια, σεβασμό!   

• Εσύ είσαι η ασφάλεια τους, αν πάθεις κάτι, ποιος θα φροντίσει τα παιδιά σου;
• Ποιος θα τρέξει να τα αγκαλιάσει, όταν θα φοβούνται;
• Ποιος θα ανταποκριθεί στο κλάμα τους και ποιος θα τα προστατέψει, απέναντι σε οποιονδήποτε θελήσει να τα βλάψει;

Εσύ και μόνο εσύ! Τα παιδιά σου, δεν έχουν ανάγκη από μία μαμά δυστυχισμένη, η οποία ζει με δάκρυα και με φόβο. Έχουν ανάγκη από μία μαμά, που να είναι καλά και να χαμογελάει! Να μπορεί να τα αγκαλιάζει χωρίς να πονάει το σώμα της. Να μπορεί να τα πηγαίνει βόλτα, χωρίς να φοράει γυαλιά και ζακέτα, για να κρύψει τις μελανιές της,

Για τα παιδιά σου, είσαι όλος ο κόσμος, αυτό να το θυμάσαι, όποια απόφαση και αν πάρεις!

Μη νιώσεις τύψεις, απλά να κάτσεις και να σκεφτείς! Αξίζεις όλο αυτό που βιώνεις ή αξίζεις μία άλλη ζωή, μία άλλη καθημερινότητα!

Εγώ, γνωρίζω την απάντηση, εσύ;

Φυσικά να πω, πως θύματα ενδοοικογενειακής βίας, δεν είναι μόνο οι γυναίκες. Είναι και οι άντρες και τα παιδιά, απλώς μέσα από αυτό το άρθρο, ήθελα να μιλήσω στις γυναίκες!

Μακάρι να ζούσαμε σε έναν κόσμο, χωρίς κακοποίηση!

 

Διαβάστε επίσης: Συγκλονιστική συνέντευξη από μια γυναίκα που έζησε την κακοποίηση πριν, κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη

 

 

Σύνταξη & Επιμέλεια: Άννυ Μιρζαχανιάν

Like us on Facebook & follow us on Instagram