Ελλάδα μου, σε απογυμνώνουν για ακόμα ένα καλοκαίρι. Γιατί άραγε;
Σου στερούν το οξυγόνο και μαζί στερούν τα χαμόγελα από τα πρόσωπα των ανθρώπων σου. Σε διαμορφώνουν όπως εκείνοι θέλουν. Τους βολεύεις καλύτερα απογυμνωμένη, γιατί θέλουν να σε λεηλατήσουν χωρίς να έχουν οι άνθρωποί σου δέντρο να κρυφτούν… να πολεμήσουν, αν χρειαστεί.
Τους εξυπηρετεί να μην έχεις πράσινο, γιατί στη θέση του θα χτίσουν πολυτελή σπίτια και ανεμογεννήτριες. Τι να το κάνουν το πράσινό σου αυτοί οι ελεεινοί «άνθρωποι» Ελλάδα μου;
Οι πληγές από το Μάτι ακόμα είναι ανοιχτές και βλέπεις οι αδίστακτοι να μην χορταίνουν να καίνε τα δάση σου, τα σπίτια των ανθρώπων σου, ακόμα και τους ίδιους τους ανθρώπους σου.
Σε θέλουν απογυμνωμένη Ελλάδα μου, γιατί ζηλεύουν την ομορφιά σου. Φθονούν τα βουνά σου, φθονούν και τα παιδιά σου.
Κλάψε Ελλάδα μου, μα κάνε το θαύμα σου και βόηθα τα παιδιά σου.
Άνοιξε τον ουρανό στα δυο την ώρα της φωτιάς και σβήσε με τα δάκρυά σου τον τόπο σου που τον καίνε οι άθλιοι.
Μην μας αφήνεις Ελλάδα μου, κλαίμε εμείς τα λίγα παιδιά σου για το μαύρο το κατάντημά σου.
Μια μέρα θα φορέσεις ξανά την πράσινη φορεσιά σου και θα ζεσταθεί και πάλι η τόσο εύσπλαχνη καρδιά σου.
Σύνταξη & Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου