NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Μαμά & Παιδί
Σχετικά Άρθρα
Λένε, ότι «η σιωπή είναι χρυσός». Για πόσο, όμως, θα σωπαίνεις; Μέχρι πότε θα κουβαλάς αυτό το βάρος μέσα σου; Ποιός νοιάζεται πραγματικά για το μέσα σου; Γιατί δεν λες ό,τι νιώθεις και κλείνεσαι στον εαυτό σου; Και έτσι νομίζεις ότι ζεις; Πώς ζεις με τέτοιο βάρος; Πώς γίνεται να είσαι καλά και να είναι και ο άλλος καλά;
Φαντάζομαι, κάθε που πρέπει να δείξεις ότι όλα είναι καλά, φοράς το πιο όμορφο χαμόγελό σου αλλά μέσα σου βράζεις. Υποθέτω, πως είσαι σαν το λιοντάρι, γιατί έχεις μαζέψει τόσα που νιώθεις εκρηκτικά δυνατός, αλλά νά που σε έκλεισαν στο κλουβί και μασάς τα σίδερα να ξεφύγεις, αλλά τίποτα ε;
Και όλο αυτό από φόβο, από συνήθεια, από οίκτο, από χαμηλή αυτοεκτίμηση; Από τί;
Και πώς το επιτρέπεις; Ποιός σε έπεισε ότι είσαι τόσο αδύναμος; Ξέρω δεν έχεις τα κότσια, τα χρήματα, την υποστήριξη των δικών σου…και;
Σε αγαπάς;
Κάποτε ίσως, τώρα όχι! Και πώς περιμένεις να αγαπηθείς γι’ αυτό που είσαι; Αφού υποδύεσαι τον ρόλο που θέλουν οι άλλοι να είσαι.
Και μετά αρρωσταίνεις και σου φταίει ο Θεός;
Σοβαρά τώρα, πόσο φταίει και πόσο φταίς; Σε παρακαλώ, μην χαμηλώνεις το κεφάλι. Όχι σε εμένα. Εγώ θέλω να σου πώ ότι είσαι πολύ σημαντικός, αλήθεια σου λέω! Μην κλαίς, σταμάτα να κλαίς. Χαμογέλασε! Έχεις λόγο, για την ακρίβεια πολλούς λόγους. Αποδέξου τα λάθη σου για εσένα και προχώρα! Κανείς δεν είναι τέλειος.
Και επιτέλους, μίλησε. Να, στείλε σε εμένα, κάνε μια αρχή, μην κατεβάζεις άλλο το κεφάλι. Ζήσε! Για σένα, με ή χωρίς τους άλλους, αλλά μακρυά από την αιτία του κακού. Εσύ ξέρεις ποιά είναι, δεν θα σου πω εγώ.
Κάνε κάτι γιατί θα το έχεις ακουστά πως «η ζωή είναι μικρή». Και να σου πω και αυτό και σε αφήνω να τα σκεφτείς.
Για πόσο θα περιφέρεσαι σαν ζωντανός- νεκρός;
Σ’ αγαπώ και ας μην ξέρω τί τραβάς κι ας μην σε γνωρίζω καν!
Υ.Γ: Μην ξεχάσεις να μιλήσεις!
Σύνταξη & Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Follow & Like: Nancy’s Blog
