
- Γιατί πρέπει να αγαπάμε τους συνανθρώπους μας, όπως αγαπάμε τον εαυτό μας;
- Και τι θα συνέβαινε εάν τηρούσαμε και εφαρμόζαμε όλοι αυτή την εντολή;
Όλοι μας είτε λίγο είτε πολύ αγαπάμε τον εαυτό μας. Προσπαθούμε να έχει το καλύτερο, να μην πονάει, να χαμογελάει, να είναι χορτασμένος και κάνουμε τα πάντα για να είναι εκείνος καλά, ώστε να είμαστε κι εμείς καλά. Ωστόσο, στις διαπροσωπικές μας σχέσεις με τους ανθρώπους δεν έχουμε πάντοτε αγνά συναισθήματα, ούτε καλές προθέσεις. Απεναντίας σκεφτόμαστε καχύποπτα, φθονούμε τον πλησίον μας. Με μεγάλη ευκολία συκοφαντούμε, πολλοί φτάνουν στο έσχατο σημείο να κλέψουν, να βιάσουν, να δολοφονήσουν έναν συνάνθρωπό τους.
Ωστόσο, ο Χριστός μας έδωσε την εντολή-συμβουλή να αγαπάμε τον πλησίον μας, όπως τον εαυτό μας.
Τί θα συνέβαινε, λοιπόν, εάν τηρούσαμε και εφαρμόζαμε όλοι μας αυτή την εντολή;
Εάν όλοι οι άνθρωποι είχαμε αγνά συναισθήματα ο ένας για τον άλλον και αγαπούσαμε όλους τους συνανθρώπους μας όπως τον εαυτό μας, τότε θα καταργούνταν το επάγγελμα του αστυνομικού, του δικηγόρου, του δικαστή και δεν θα υπήρχαν οι φυλακές. Κανένας συνάνθρωπός μας δεν θα πεινούσε. Όλοι θα είχαν σπίτι να μείνουν και το σημαντικότερο θα επικρατούσε Ειρήνη σε όλο τον κόσμο.
Και γιατί θα συνέβαιναν όλα αυτά;
Διότι όταν βλέπεις τον συνάνθρωπό σου σαν να είναι εσύ, δεν θα τον συκοφαντήσεις, δεν θα τον βλάψεις, δεν θα τον σκοτώσεις, δεν θα τον αφήσεις να πεινάσει, ούτε να μένει στα παγκάκια… δεν θα θες το κακό ενός λαού και δεν θα φτιάχνεις πυρηνικά όπλα με στόχο να καταστρέψεις ταυτόχρονα εκατομμύρια ψυχές. Σε μια τέτοια εκδοχή όλοι οι άνθρωποι θα ήταν αγαπημένοι, θα συμπεριφέρονταν σαν αδέρφια και δεν θα είχαν φόβο, θλίψη και δυστυχία.
Θα άφηναν τις πόρτες τους ορθάνοιχτες και θα κοιμόντουσαν ήσυχοι, καθώς δεν θα υπήρχε φόβος να τους ληστέψει ή να τους σκοτώσει κανείς.
Τόσο βαθύ νόημα έχει μία πρόταση, την οποία αν τηρούσαμε, όλη η ανθρωπότητα θα ήταν τελείως διαφορετική και κατ’ επέκταση η ζωή μας θα ήταν ανθρώπινη!
Σύνταξη & Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Follow & Like: Nancy’s Blog