Μα όποιος ξέρει τι θέλει κάποια στιγμή το βρίσκει.
Οι αναμνήσεις έχουν σβηστεί σαν να μην υπήρχαν ποτέ. Ναι δεν γίνεται αλλιώς. Δε θες να θυμάσαι γιατί δε βγάζει πουθενά. Όποιος θυμάται, σε κάτι ελπίζει. Και οι τελευταίες ελπίδες έχουν πλέον χαθεί.
Το μέλλον απροσδιόριστο μα σε περιμένει να το ανακαλύψεις. Να το δημιουργήσεις πάλι από την αρχή… όλα από την αρχή! Άλλος θα ήταν κουρασμένος, εξαντλημένος, φοβισμένος. Μα όχι δεν υπάρχει χρόνος για όλα αυτά. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Ο δρόμος είναι μακρύς, μα όμορφος. Και η ελευθερία, σου δίνει και πάλι φτερά. Ελεύθερος να είσαι όποιος πραγματικά είσαι, δίχως εξηγήσεις, δίχως να απολογείσαι, δίχως να περιμένεις την έγκριση κανενός. Εκεί κρύβεται η μαγεία της ελευθερίας.
Τι και αν είχες μάθει χρόνια με μια συντροφιά, τώρα η καλύτερη συντροφιά σου είναι ο εαυτός σου.
Τον ξέρεις και σε ξέρει. Σε νοιάζεται και τον νοιάζεσαι. Σε συγχωρεί για τα λάθη σου. Και σε ωθεί να πας παρακάτω. Και τη θέση του δε θα τη δώσεις εύκολα σε κανέναν άλλο. Μόνο σε αυτόν που θα αξίζει. Που θα γνοιαστεί δίχως να έχει κανένα κέρδος. Σε αυτόν που θα είναι το άλλο σου ολόκληρο και όχι το άλλο σου μισό. Διαφορετικά η μοναξιά είναι φίλη και όχι εχθρός. Σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Σε βοηθάει να βρεις τα κομμάτια που είχες χάσει. Που είχες πουλήσει όσο κι όσο για την αγάπη. Για μια αγάπη που πλέον δεν υπάρχει. Σαν ποτέ να μην υπήρχε. Μα δεν μετανιώνεις ούτε δευτερόλεπτο. Γιατί ξέρεις πως η ζωή συνεχίζεται και τώρα είναι ομορφότερη.
Η δύναμη που πηγάζει από αυτές τις καταστάσεις είναι ανίκητη. Τίποτα και κανένας δεν είναι ικανός να την κλονίσει!
Σύνταξη: Γεωργία Μαυρίδου
Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Follow & Like Nancy’s Blog