
Αναφαίρετο δικαίωμα, όμως, είναι και η Δημοκρατία.
Ένα πολίτευμα που υφίσταται στην Ελλάδα και κάποιοι θέλουν να μας επιβάλουν μια τραμπουκισμένη Δημοκρατία, καμουφλαρισμένη στα δικά τους συμφέροντα και στόχους.
Στο πλαίσιο της Δημοκρατίας, λοιπόν και της ελεύθερης έκφρασης ιδεών σέβομαι κάθε άνθρωπο που φέρει τη γνώμη του κόσμια, κάθε πολιτικό- θρησκευτικό ή μη πιστεύω του, αλλά αξιώνω να με σεβαστούν όλοι αντίστοιχα.
Όταν δεν υπάρχει αυτό λυπάμαι, αλλά δεν μπορώ να σεβαστώ τον εκάστοτε φανατικό τραμπούκο να με Σταυρώνει, γιατί είμαι άνθρωπος και όχι Θεός.
Όλοι έχουμε έρθει σε αντιπαράθεση με κάποιον γνωστό ή άγνωστο πάνω σε μια πολιτική συζήτηση, ή σε κάποιον αγώνα κάποιου αθλήματος. Εκεί φαίνεται η ποιότητα του συνομιλητή. Αν η εναντίωσή του είναι να αρχίσει να σε βρίζει ή να έχει επιχειρήματα καθώς υποστηρίζει μια διαφορετική άποψη από εσένα…
Επίσης, πολύς λόγος έχει γίνει για τους γκέι, για τους άθεους κλπ. Δεν είμαι υπέρ του να κρίνω τις προσωπικές προτιμήσεις και πεποιθήσεις του καθενός, αλλά μην τρελαθούμε τελείως όμως. Δεν δέχομαι και οι άλλοι να κρίνουν τις δικές μου αντίστοιχα. Όπως σας σέβομαι αξιώνω να με σέβεστε. Δεν νοούμαι να περιθωριοποιούνται οι άνθρωποι που είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι και μιλούν για τον Θεό. Έγινε μόδα το να βρίζουν τα Θεία και εμείς να ντρεπόμαστε να πούμε, «ναι είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος».
Μια χώρα που ισοπεδώνεται καθημερινά από τους πολιτικούς της παράγοντες, σε μια χώρα που το χαμόγελο έχει χαθεί, δεν μπορώ να δεχτώ ότι θα χαθεί και το μοναδικό θετικό που της έχει απομείνει και είναι η Δημοκρατία, σαν πολίτευμα, σαν θέση, σαν λάβαρο.
Σεβαστείτε τον συνάνθρωπό σας και μην κρίνετε για να μην κριθείτε.
Σύνταξη & Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
Follow & Like Nancy’s Blog & @nancysblogspot