NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Ψυχολογία, Μαμά & Παιδί, Εκπαίδευση, Μαγειρική
Σχετικά Άρθρα
Στα μάτια σου είδα τον κόσμο ξανά. Ήμουν χαμένη δίχως ελπίδα, δίχως πίστη. Μα ήρθες εσύ και μέσα από τις γρίλιες, άρχισε να μπαίνει λίγο λίγο το φως ξανά.
Βρήκα και πάλι το φως στην ψυχή μου…
Ακόμα και μόνη μου, η σκέψη της ύπαρξής σου με οδηγεί. Η σκέψη πως υπάρχει ο έρωτας. Στην πραγματικότητα υπάρχει και δεν είναι ψέμα.
Αυτός ο έρωτας που αποτελεί κίνητρο για να προχωρήσεις. Για να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό σε ό,τι και να κάνεις. Το κίνητρο για να ξεπερνάς τις φοβίες που απλά βρίσκονται εκεί μέσα στο μυαλό σου και δεν υπάρχουν πουθενά αλλού. Που γκρεμίζει κάθε εμπόδιο που βάζει η ανασφάλεια και ο εγωισμός.
Έρωτας δίχως εγωισμό, τότε ναι μπορούμε να μιλάμε και για αγάπη…
Η αγάπη θέλει να δίνει και όχι να παίρνει. Έχει μεγάλη λαχτάρα να δίνει απεριόριστα, δίχως μέτρο. Δίχως να τη νοιάζει τί θα πάρει για αντάλλαγμα. Έτσι αγαπάει η καρδιά και δεν μπορεί αλλιώς. Απόλυτα, δίχως προφανή λογικό λόγο.
Η αγάπη δεν εξηγεί και δεν βρίσκει δικαιολογίες…
Η αγάπη απλά υπάρχει, γιατί δεν μπορεί διαφορετικά. Σε αγαπώ γιατί υπάρχεις. Δε μπορώ να εξηγήσω το γιατί και κάνεις δεν θα καταλάβει. Γιατί κανονικά δε θα έπρεπε.
Έτσι είναι η αγάπη δεν έχει πρέπει, έχει μόνο θέλω!
Θέλω να σε κάνω χαμογελάς. Θέλω να γαληνέψω την ψυχή σου. Θέλω να σου φορέσω και πάλι φτερά. Θέλω να σου κρατώ το χέρι σε κάθε σου βήμα. Θέλω ακόμα και αν οι δρόμοι μας χωρίστηκαν να ενωθούν και πάλι.
Όσοι μήνες και να πέρασαν στιγμή δε βγήκες από μέσα μου
Και αν πολύ το πόθησα. Η ψύχη μου ξέρει καλύτερα. Αυτό που το μυαλό λογαριάζει για τρέλα. Η ψύχη μου μόνο με το δικό σου χαμόγελο, και με τα δικά σου μάτια γαληνεύει. Όσο και αν έψαξε δεν βρήκε άλλα.
Αυτά τα μάτια τα τεράστια που χωράνε μέσα όλα τα όνειρα του κόσμου.
Σύνταξη: Γεωργία Μαυρίδου
Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου
