Ελένη Τοπαούδη- δικαίωση και πόνος δίχως τέλος

Ελένη Τοπαλούδη: Η δικαίωση δεν σημαίνει ότι ο Γολγοθάς τελείωσε για την οικογένειά της

Κωνσταντίνος Γκούτης 18 Μαΐου 2020 ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ

Σχετικά Άρθρα

Η υπόθεση της Ελένης Τοπαλούδη ήταν και είναι ένα από τα πιο φρικαλέα εγκλήματα των τελευταίων χρόνων. Τόσο, που σε κάνει να σκέφτεσαι πως οι ταινίες τρόμου καμία φορά μιμούνται την πραγματική ζωή. Δεν γίνεται να ακούσεις τα όσα έζησε και να μείνεις ασυγκίνητος, να μην σκιστεί η καρδιά σου στα δύο, να μην σπαράξεις και εσύ γοερά στη σκέψη των όσων περνάει αυτή η τραγική φιγούρα που ονομάζεται μάνα.

Δεν υπάρχει καν λέξη που να αποτυπώνει τον χαμό ενός παιδιού

Ένα παιδί που χάνει τους γονείς του το λες ορφανό, ένα γονιό που χάνει το παιδί του, όμως, πώς το λες;

Η αυλαία για την υπόθεση της Ελένης Τοπαλούδη έπεσε

Η υπόθεση αυτή ήρθε ξανά στο φως του ευρύτερου κοινού, αφού πριν λίγες ημέρες έγινε η δίκη των δύο κατηγορουμένων για τον βιασμό και την δολοφονία της Ελένης.

Το δικαστήριο επέβαλε βαριές ποινές, αυτές που αντιστοιχούσαν σε ένα τόσο στυγερό έγκλημα: ισόβια και 15 χρόνια κάθειρξη.

Αυτή η δικαστική νίκη, αν και δεν μπορεί πρακτικά να βοηθήσει σε κάτι την οικογένεια του αδικοχαμένου κοριτσιού, προσφέρει μια πρόσκαιρη ανακούφιση στο άλγος που κατατρύχει τις καρδιές των συγγενών και δίνει σε όλους τους υπόλοιπους την ελπίδα, πως ακόμα υπάρχει δικαιοσύνη, πως δεν είναι «τυφλή.» Είναι μια νίκη προς τιμήν όλων όσων αδικήθηκαν και πληγώθηκαν με οποιονδήποτε τρόπο και οι θύτες τους έμειναν ατιμώρητοι. Για όσους και όσες έχουν πέσει θύμα κακοποίησης, για όλους τους γονείς που κάποιος άλλος στέρησε τη ζωή από τα παιδιά τους.

Τα τέρατα δεν έχουν πρόσωπο

Μαζί με τα νέα της υπόθεσης Τοπαλούδη, έκαναν και την εμφάνισή τους τα σχόλια- απόψεις που εμμένουν να κοιτάζουν ακόμα και αυτή την υπόθεση μέσα από μια ρατσιστική σκοπιά, τονίζοντας την εθνικότητα και την καταγωγή των δυο εγκληματιών.

Χωρίς καμία αντιλογία, πρόκειται για ένα ειδεχθές έγκλημα. Ωστόσο, αυτό δεν μας δίνει το δικαίωμα να καπηλευόμαστε μια τέτοια τραγική υπόθεση για να βγάλουμε προς τα έξω τα δικά μας κόμπλεξ και τις δικές μας φοβίες.

Θα πρέπει να κοιτάξουμε την αλήθεια ασκαρδαμυκτί- κατάματα. Τέτοιοι «τερατόμορφοι» άνθρωποι στην ψυχή, το μόνο κοινό που έχουν μεταξύ τους είναι η κτηνωδία. Γιατί τα «τέρατα» δεν ανήκουν σε μια φυλή, δεν έχουν ένα χρώμα, ούτε μια κοινή θρησκεία.

Το μόνο κοινό που έχουν είναι η ψυχική αναπηρία

Πηγή φωτογραφίας: Γκραφίτι στην οδό Πανεπιστημίου

Σύνταξη & Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Γκούτης