Σκέψεις και συναισθήματα διαφόρων ανθρώπων που βρέθηκαν στην κόλαση και γύρισαν
Υπάρχουν οι τυχεροί που γύρισαν που είναι καλά, θυμούνται και λένε ποτέ ξανά. Υπάρχουν κάποιοι που προσπαθούν να ξεφύγουν και δεν μπορούν. Υπάρχουν και κάποιοι , που δεν γύρισαν ποτέ, χάθηκαν μέσα στην κόλαση και έμειναν εκεί!
«Κλείνω τα μάτια και χάνομαι. Ζω στον δικό μου κόσμο, σε εκείνον που είμαι καλά, δίχως προβλήματα, δίχως άγχος, δίχως στεναχώριες. Κρύβομαι πίσω από ουσίες, καπνούς και τσιγάρα. Είμαι στον δικό μου κόσμο.»
Λόγια που άκουσα, σκέψεις που κάποιος μου είπε…
«Χάνομαι στην άσπρη σου ομορφιά, μια ρουφηξιά και βρίσκομαι να πετάω ψηλά στον ουρανό, παρέα με αστέρια, παρέα με τον Θεό. Παρέα με φίλους που έχω χρόνια να δω.»
Δεν ξέρω ποιος, δεν ξέρω πού άκουσα για την «άσπρη ομορφιά.» Είπα να το γράψω και αυτό. Ήθελα να το αναφέρω, να τον τιμήσω έστω και έτσι, ακόμη και αν δεν θυμάμαι ποιος ήταν!
«Θέλω να βγω δυνατός, θέλω να γίνω καλά, θέλω να ζήσω ξανά!»
Πόση δύναμη και πόσο πόνο, μπορεί να κρύβει όλο αυτό… Να βρει την δύναμη, να βγει δυνατός, να ζήσει και να ονειρευτεί ξανά. Πόσα λόγια, πόσες σκέψεις…
Τόσος κόσμος εκεί έξω μιλάει, άραγε ακούει κανείς;
Τι κάνεις όταν τα ναρκωτικά σου χτυπούν την πόρτα; Κλείνεις τα αυτιά και τα μάτια σου; Κλείνεις την πόρτα σου ή την αφήνεις ανοιχτή;
Σκέψεις και συναισθήματα ενός αλλού κόσμου, μιας άλλης ζωής…
Σύνταξη: Σοφία Σταθαρού
Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Γκούτης