NancysBlog Κοινωνικά, Σχέσεις, Ψυχολογία, Μαμά&Παιδί, Αρετουσάριστες Αλήθειες, Υγεία, Εκπαίδευση, Μαγειρική
Σχετικά Άρθρα
«Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και αναγνωρίζουμε ότι είναι πολλαπλοί οι ρόλοι της γυναίκας. Οφείλω όμως ως Γυναίκα με Χρόνια Νόσο και Αναπηρία (Σκλήρυνση Κατά Πλάκας) να καταδείξω την πολλαπλή διάκριση που βιώνει η Γυναίκα με Αναπηρία όχι μόνο σε σχέση με τις γυναίκες χωρίς Αναπηρία, αλλά και σε σχέση με τους άντρες με Αναπηρία.
Η Ημέρα της Γυναίκας είναι η ευκαιρία για να διαμηνύσουμε ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα των Γυναικών με Αναπηρία πρέπει να προστατεύονται και να προωθούνται, όπως άλλωστε κατοχυρώνονται στο άρθρο 6 της Διεθνούς Σύμβασης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία του ΟΗΕ:
«1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια με αναπηρίες υπόκεινται σε πολλαπλές διακρίσεις και λαμβάνουν μέτρα προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη και ίση απόλαυση, από αυτά, όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών.
2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη λαμβάνουν όλα τα κατάλληλα μέτρα, προκειμένου να διασφαλίζουν την πλήρη ανάπτυξη, προαγωγή και ενίσχυση των γυναικών, με σκοπό την εγγύηση της άσκησης και απόλαυσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών που καθορίζονται στη Σύμβαση.
Είναι αλήθεια ότι οι Γυναίκες με Αναπηρία και οι μητέρες παιδιών με αναπηρία υπόκεινται σε πολλαπλές διακρίσεις τόσο λόγω φύλου τους, όσο και λόγω Αναπηρίας».
Η ύπαρξη προκαταλήψεων και στερεοτύπων στην κοινωνία και στο οικογενειακό περιβάλλον, στρεβλώνουν την εικόνα των Γυναικών με Αναπηρία και την αντίληψη των ίδιων των Γυναικών με Αναπηρία για τον εαυτό τους, ότι είναι πολίτες με ανθρώπινα δικαιώματα με αποτέλεσμα την κοινωνική τους απομόνωση και τον αποκλεισμό τους από την αγορά εργασίας, από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, αλλά και από το δικαίωμα του συνδυασμού οικογένειας και επαγγελματικής ζωής λόγω της έλλειψης υπηρεσιών υποστήριξης.
Η γυναίκα με Αναπηρία σε μια δημοκρατική Ευρώπη πρέπει να καταβάλλει πολύ μεγάλο και κοπιαστικό αγώνα προκειμένου να αρθούν όλες οι προκαταλήψεις για να παρέμβει ουσιαστικά στην κοινωνία
Γεγονός που αφήνει ανεξίτηλα σημάδια στην προσωπικότητά της και πολλές φορές αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα της ολοκλήρωσής της ως γυναίκα και ως άνθρωπος.
Το πεδίο της παρέμβασης δεν θα πρέπει να νοείται προς αυτή καθ΄ αυτή την Αναπηρία, αλλά ο άνθρωπος και ο πολιτισμός η ίδια μας η κοσμοθεωρία.
Η πολιτεία, ενώ σήμερα λειτουργούν αρκετές συμβουλευτικές δομές, πολλές υπηρεσίες πρώτης ανάγκης υπολειτουργούν και απουσιάζουν οι υπηρεσίες μακροχρόνιας υποστήριξης και η πρόληψη είναι μόνο περιστασιακή.
Την ίδια στιγμή, η οικονομική βία, η ανεργία, οι περικοπές στις κοινωνικές υπηρεσίες, εγκλωβίζουν τις γυναίκες και κυρίως αυτές που βιώνουν Αναπηρία και τις καθιστούν αιχμάλωτες σε διακρίσεις και σε αποκλεισμό.
Η Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία των γυναικών και των κοριτσιών με αναπηρία, τόσο εντός όσο και έξω από το σπίτι, από την εκμετάλλευση, τη βία και την κακοποίηση και τη διευκόλυνση της πρόσβασής τους μέσα στην κοινότητα.
Οι Γυναίκες με Αναπηρία οραματιζόμαστε μια κοινωνία χωρίς βαρβαρότητα και αποκλεισμούς.
Μια κοινωνία που να διαμορφώνει συνειδήσεις, συμπεριφορές ότι η ζωή οποιουδήποτε ανθρώπου είναι αξία κι όχι απαξία!
Η εποχή εκείνη που η Αναπηρία ήταν συνώνυμη του οίκτου και της φιλανθρωπίας έχει περάσει προ πολλού. Όμως δεν παύει να αποτελεί ακόμα και σήμερα ένα θέμα ταμπού, παρά το ότι διεκδικούνται δυναμικά πολιτικές σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δράσης.
Αναζητείται λοιπόν μια πολυφωνική, πολυ-πολιτισμική ένωση λαών, μέσα στην οποία πρέπει να ζήσουμε, να σπουδάσουμε, να εργαστούμε και να προοδεύσουμε, με ισότητα, αλληλεγγύη, κατανόηση και την αποδοχή του πόσο όμοιοι και πόσο διαφορετικοί αλλά και πόσο ίσοι είμαστε.
Σημειώστε ότι:
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΥ-ΛΑΖΑΡΗ»
