
Τη μεγαλύτερη συγγνώμη τη χρωστάω σε εσένα!
Για τις αγκαλιές, που δε σου έχω κάνει!
Για όλες τις στιγμές, που πονούσες και που φοβόσουν και δεν ήμουν δίπλα σου!
Εξάντλησα πάνω σου, όλη την αυστηρότητα και τη σκληρότητα, που είχα. Άξιζες πολλά μπράβο για όλες τις φορές που άντεξες κι όμως, ποτέ δε τα άκουσες! Συγνώμη, για όλες τις φορές που σε πρόδωσα! Για όλες τις επιτυχίες που είχες και τις προσπάθειες που έκανες, κι όμως πάντα είχα περισσότερη απαίτηση από εσένα! Συγγνώμη για όλες τις δικαιολογίες που σου έχω πει, για να δικαιολογήσω την αδικαιολόγητη στάση μου απέναντί σου!
Συγγνώμη!
Που για χρόνια ολόκληρα, σε φόρτωνα με βάρη τρίτων, παραπάνω από τις δυνάμεις σου!
Εσύ «ούρλιαζες», αλλά εγώ έκλεινα τα αυτιά μου!
Εσύ ήθελες στήριξη και εγώ κάθε φορά, σου έδινα μία και σε έφτανα στον πάτο!
Συγγνώμη, που έθαψα τα θέλω σου, που ποδοπάτησα τις ελπίδες σου και που σκότωσα τα όνειρά σου για να ευχαριστήσω τρίτους!
Πάντα, ερχόσουν δεύτερος εαυτέ μου, πόση αδικία εισέπραξες από εμένα;
Συγγνώμη, εαυτέ μου!
Που δε σου επέτρεπα να χαμογελάς πολύ, πάντα έβαζα φρένο στο χαμόγελό σου!
Δε σου έπιασα ποτέ το χέρι και δεν κάθισα ποτέ να σε ακούσω!
Σε απογοήτευσα εαυτέ μου!
Σε διέλυσα, σε αδίκησα, σε μείωσα, σου άσκησα αυστηρή κριτική και εν τέλη, σε άφησα ένα ερείπιο. Δε το άξιζες!
Συγγνώμη, που ήμουν τόσο εγωίστρια απέναντί σου!
Συγγνώμη, εαυτέ μου που σε σκότωσα!
Δε σε φρόντισα όσο σου άξιζε, σου φερόμουν, σαν να μην ήσουν κάτι το σπουδαίο!
Σου υπόσχομαι όμως, πως όλα θα αλλάξουν!
Θα προχωράμε μαζί, χέρι-χέρι!
Σ’ αγαπώ και αξίζεις πολλά!
Δε θα επιτρέψω ξανά να συμβιβαστείς με τίποτα λιγότερο από αυτό που αξίζεις εαυτέ μου!
Πλέον, δε θα είσαι ο κομπάρσος στη ζωή μου!
Θα είσαι ο πρωταγωνιστής!
Σύνταξη & Επιμέλεια: Άννυ Μιρζαχανιάν