Πώς είναι για μια μητέρα να μεγαλώνει ένα παιδί με εγκεφαλική παράλυση – σπαστική παραπληγία; Η Βάσω Γιάγκαρη είναι μια μητέρα – πραγματική αγωνίστρια, καθώς επί 17 χρόνια έχει δώσει πολλές μάχες για να είναι σήμερα ο μονάκριβος γιος της λειτουργικός και χαμογελαστός
− Βάσω μίλησέ μας για το πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει ο γιος σου;
«Πριν από 17 χρόνια γέννησα τον γιο μου, τον μονάκριβό μου. Ήρθε πολύ νωρίς στην ζωή, μόλις 29 εβδομάδων. Μετά από 3 εφιαλτικούς μήνες στην εντατική κατάφερα επιτέλους να τον πάρω αγκαλιά. Οι γιατροί μου είπαν ότι έχουμε πολύ δρόμο και πολύ αγώνα μπροστά μας.
Η διάγνωση ήταν «εγκεφαλική παράλυση- σπαστική παραπληγία». Εγώ όμως τον αγκάλιασα και του ψιθύρισα «μη φοβάσαι τίποτα, όλα θα τα περάσουμε μαζί και θα τα καταφέρουμε… είσαι αγωνιστής παλικάρι μου». Και τελικά αποδείχτηκε ήρωας, ο δικός μου ήρωας! Ο δρόμος όντως ήταν πολύ δύσκολος και ο αγώνας ατέλειωτος. Κουράστηκε και κουράστηκα, αλλά δεν σταματήσαμε ποτέ. Πέρασε πολλούς πόνους από τα χειρουργεία και πονούσε η ψυχή μου. Κάποιες φορές ήθελα να ουρλιάξω ότι δεν μπορώ άλλο, δεν αντέχω, αλλά άντεξα και άντεξε. Καταφέραμε πολλά και συνεχίζουμε…. Δεν έχουμε τελειώσει ακόμα, αλλά νοιώθω ότι έχουμε κερδίσει. Το χαμόγελό του είναι η ζωή μου»!
− Τι σημαίνει πρακτικά μεγαλώνω ένα παιδί με ειδικές ανάγκες;
«Βασικά δεν δέχομαι τον όρο ειδικές ανάγκες. Μεγαλώνεις ένα ξεχωριστό παιδί που πρέπει να του δοθείς ολοκληρωτικά. Έχει την ανάγκη σου να τον βοηθήσεις να πολεμήσει, να μάθει, να τον κάνεις δυνατό για να μπορεί να τα βγάλει πέρα στη ζωή του. Γιατί η ζωή είναι σκληρή και δυστυχώς κάποιοι άνθρωποι ακόμα σκληρότεροι. Το «φάρμακο» λέγεται αγάπη!»
− Ζώντας στην Γερμανία, το παιδί έχει περισσότερες παροχές από ότι θα είχε στην Ελλάδα; Εάν ναι μίλησε μας για αυτές!
«Καταρχήν να πω ότι η Ελλάδα έχει τους καλύτερους γιατρούς και φυσικοθεραπευτές, αλλά δυστυχώς δεν έχει σύστημα και καθόλου δομές για άτομα με οποιαδήποτε μορφή αναπηρίας. Τα δικά μου πιστεύω, χωρίς να θέλω να παρεξηγηθώ είναι ότι το ελληνικό κράτος αδιαφορεί παντελώς για τα άτομα με αναπηρία κάτι που είναι πολύ λυπηρό. Αντίθετα, από την Γερμανία όπου εκτός από τις παροχές, τις θεραπείες, τα σχολεία, τις δραστηριότητες που παρέχει, ώστε να μπορεί ένα άτομο με αναπηρία να ζήσει μια απολύτως φυσιολογική ζωή. Υπάρχει ο απόλυτος σεβασμός, με λίγα λόγια υπάρχει μέλλον.»
− Τι συμβουλεύεις να κάνουν σε αντίστοιχες περιπτώσεις οι γονείς που διαβάζουν την συνέντευξή σου;
«Να αποδεχτούν γρήγορα το οποιοδήποτε πρόβλημα του παιδιού τους. Μόνο αν το αποδεχτείς μπορείς να το βοηθήσεις σωστά. Ένα παιδί με αναπηρία δεν διαφέρει σε τίποτα άλλο από τα άλλα παιδιά. Έχουν ακριβώς τις ίδιες ανάγκες, τα ίδια όνειρα, την ίδια δίψα για ζωή.»
− Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου για το μέλλον του παιδιού σου;
«Να μην μείνει μόνος.»
− Είναι γνωστό ότι είσαι ιδιοκτήτρια μιας από τις αγαπημένες μου ομάδες του Facebook που λέγεται «ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ». Ποιος ήταν ο αρχικός σκοπός της δημιουργίας της ομάδας αυτής;
«Ο σκοπός της ομάδας είναι να βοηθήσει άτομα με Αμεα και φυσικά να είμαστε δίπλα σε όσες γυναίκες μας χρειάζονται.»
– Με ποιόν τρόπο βοηθάς μέσα από την ομάδα σου τις οικογένειες που έχουν ανάγκη;
«Θα μου επιτρέψεις να πω ομάδα μας, γιατί στην πορεία βρέθηκαν δίπλα μου υπέροχες γυναίκες που κρατάνε άξια τον ρόλο της διαχείρισης και του συντονισμού. Έχουμε βρει πολλά αναπηρικά αμαξίδια που κάποιοι υπέροχοι άνθρωποι δεν τα χρειάζονταν πια και τα δώσαμε σε γονείς που ήταν αδύνατον οικονομικά να τα αγοράσουν. Έχουμε βοηθήσει να αγοραστούν ακουστικά για μωρό, όπως και έχουμε κλείσει πάρα πολλά post βοήθειας κ.ά. Όλες αυτές οι βοήθειες έρχονται μέσα από την ομάδα και από τα υπέροχα μέλη που είναι πάντα εκεί να βοηθήσουν σε ό,τι χρειαστούμε.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο το όνομα της ομάδας μας, «ΟΛΕΣ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ». Και πιστέψτε με μπορούμε πολλά!»
− Δώσε μας μια συμβουλή για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τα άτομα με ειδικές ανάγκες και τις οικογένειές τους!
«Δεν υπάρχουν άνθρωποι με ειδικές ανάγκες, μόνο άνθρωποι. Άρα δεν υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση.
Σε ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να μιλήσω για τον ήρωά μου. Σε ευχαριστώ για τις όμορφες ευχές σου. Σε ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να μιλήσω για την ομάδα μας και να ευχαριστήσω όλες τις κοπέλες που βρίσκονται δίπλα μου, αλλά και για όλα τα μέλη που σε κάθε post βοήθειας γίνονται ένα. Υποκλίνομαι σε όλες εσάς. Με εκτίμηση, Βάσω Γιάγκαρη!»
Βάσω μου σε ευχαριστώ θερμά για τον χρόνο σου και για τις απαντήσεις σου. Εύχομαι από καρδιάς ο γιος σου να χορεύει το αγαπημένο του Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας με την ίδια χαρά και ζωντάνια σε όλη του την ζωή και να τον καμαρώνεις μαζί με τον σύζυγό σου! Να τον χαίρεστε!
Συνέντευξη & Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου