
Κλείνοντας λοιπόν, το ημερολόγιο αυτής της χρονιάς, τη θέση των συναισθημάτων έχουν πάρει αριθμοί, έξοδα- έσοδα, υπενθυμίσεις γενεθλίων κ.ά. Βλέπεις τώρα πια… είναι άλλες οι προτεραιότητες!
Αγοράζοντας, όμως, το ημερολόγιο για το 2020 μια γλυκιά λαχτάρα, ανυπομονησία και ένα «φτερούγισμα» μέσα μου για το άγνωστο, με κάνουν να διστάζω να το ανοίξω ακόμη.
Ας κάνω πρώτα τον απολογισμό της χρονιάς που φεύγει να δω τι κέρδισα, τι έχασα και τι κράτησα σταθερό και μετά έχω 365 μέρες για να αγωνιστώ.
Ευτυχώς, η χρονιά που πέρασε δεν μου πήρε μακριά κανέναν δικό μου άνθρωπο. Συνέβησαν πολλά δυσάρεστα στον κόσμο, αλλά η οικογένειά μου, οι άνθρωποι που αγαπώ είναι εδώ και είναι όλοι καλά.
Έχουμε λοιπόν, όλοι την υγεία μας, σωματικά και ψυχικά, παλεύουμε για αυτήν και εύχομαι να την έχουμε και το 2020.
Κέρδισα πολλά τη χρονιά που φεύγει!
Στιγμές με τα παιδιά μου που οι φωτογραφίες είναι φτωχές να μπορέσουν να αποτυπώσουν την αγάπη που εισέπραξα!
Καφέδες με φίλες που μπορεί πια να μη βρισκόμαστε όπως κάποτε… και είναι κάτι που με πληγώνει, αλλά μου φτάνει που είναι όλες στη ζωή μου.
Ο γάμος μου που άργησε κάποια χρόνια, αλλά για μένα έγινε την πιο κατάλληλη στιγμή, με ανθρώπους που ήταν δίπλα μου, ακόμα και με πολύ μεγάλη προσπάθεια μέσα τους είτε γιατί έκαναν χιλιάδες χιλιόμετρα είτε γιατί ήταν μία μέρα πριν γεννήσουν!
Το 2019 κέρδισα κάτι πολύ σπουδαίο: την αυτοεκτίμησή μου!
Κατάλαβα ότι έχω περισσότερες αντοχές απ΄όσες νόμιζα. Αγωνίστηκα και συνεχίζω να αγωνίζομαι… όχι για να αποδείξω κάτι, αλλά για να γεμίσω το σπίτι μου με αγάπη, αλληλεγγύη, προσφορά, ανιδιοτέλεια… λέξεις και πράξεις που θέλω να περάσω στα παιδιά μου.
Μέσα στο 2019, έχασα την υπομονή μου πολλές φορές
Έχασα ίσως και τη μάχη που λένε… ο πόλεμος, όμως, πραγματικά βρίσκεται μέσα μου. Έχασα ένα μικρό κομμάτι του εαυτού μου ή καλύτερα του εαυτού που ήθελαν οι άλλοι να βλέπουν σε μένα. Και ίσως τελικά να μη με νοιάζει και ιδιαίτερα.
Ίσως τώρα, να είμαι πολύ καλύτερα από πριν που δεν έφτανα για όλους και περίσσευα σε μένα.
Κλείνει αυτή η χρονιά και σίγουρα πλέον πατάω πολύ γερά στα πόδια μου! Έχασα κάτι μικρό, αλλά αναδύθηκε μέσα μου κάτι μεγάλο.
Εκτός από τους ανθρώπους που έχω στη ζωή μου, κράτησα σταθερές τις αξίες μου, τον κορμό της καθημερινότητάς μου, την οικογένειά μου… Αυτή τη γλυκιά ρουτίνα που πολλές φορές σε πνίγει, αλλά που μόλις συνειδητοποιήσεις πόσο ευλογημένος είσαι, σταματάς να γκρινιάζεις.
Και τελικά ξέρεις τι σου μένει στο τέλος της χρονιάς;
Εμένα, οι όμορφες στιγμές επισκιάζουν τις δύσκολες και ψάχνω να βρω σε καθετί άσχημο κάτι που θα με διδάξει και τα διδάγματα που πήρα κατά την διάρκεια του 2019, ήταν πολλά!
Ας είναι λοιπόν η νέα χρονιά γεμάτη από υγεία, αγάπη και στοργή.
Τα χρόνια κυλούν σαν το νερό και εμείς ξεδιψάμε τις στιγμές μας!
Καλή Χρονιά!!!
Σύνταξη: Ελεάνα Βέρδη
Επιμέλεια: Νάνσυ Αβραμοπούλου